Skip to main content

بلاک خالی بیت کوین بلاکی است که اطلاعاتی مانند هدر را دارد؛ اما حاوی هیچ تراکنشی نیست و تنها تراکنشی که در آن وجود دارد تراکنش کوین‌بیس است که پاداش ماینرها را پرداخت می‌کند.بیت کوین اولین و بزرگ‌ترین رمز ارز دنیاست. ویژگی‌های بیت کوین ازجمله ماندگاری و مطمئن‌بودن و امنیت شبکه باعث شده است تا این رمز ارز همچنان محبوب باقی بماند. بااین‌حال، گاهی در شبکه بیت کوین اتفاقاتی می‌افتد که برخی مخالفان را به انتقاد از آن وامی‌دارد. استخراج بلاک خالی بیت کوین (Empty Block) یکی از همین اتفاقات است.شاید بپرسید آیا واقعاً بلاک خالی استخراج‌شدنی است؟ پاسخ کوتاه به این پرسش مثبت است. برای نمونه، بلاک ۷۷۶٬۳۳۹ که در اواسط فوریه‌۲۰۲۳ (بهمن‌۱۴۰۱) استخراج شد، بلاکی خالی بود. دو هفته قبل از آن نیز، بلاک شماره ۷۷۴٬۴۸۶ خالی استخراج شده بود.چرا ماینرها باید بلاک‌های خالی استخراج کنند؟ مگر نه این‌ است که بیشترین درآمد ماینرها علاوه‌بر پاداش استخراج بلاک، از کارمزد تراکنش‌ها حاصل می‌شود؟ آیا استخراج بلاک خالی بیت کوین شبکه را با مشکل مواجه می‌کند؟ در این مطلب، به همه این پرسش‌ها پاسخ خواهیم داد؛ پس تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.بلاک خالی بیت کوین چیست؟در یک جمله می‌توان گفت که بلاک خالی بیت کوین بلاکی است که حاوی هیچ تراکنشی نیست؛ بااین‌حال قبل از واکاوی جزئیات فنی آن، بد نیست ابتدا کمی درباره بلاک صحبت کنیم.بلاک فضایی است که داده‌های مربوط به تراکنش‌ها را در خود نگه می‌دارد. بلاک چین بیت کوین از اتصال زنجیره‌ای از این بلاک‌ها تشکیل شده است. در شبکه بیت کوین، سختی اثبات کار به‌گونه‌ای تنظیم می‌شود که به‌طور‌متوسط در هر ۱۰ دقیقه یک بلاک جدید ایجاد شود. هر ماینری که موفق شود بلاک را حل کند، پاداش استخراج بلاک (در‌حال‌حاضر ۶.۲۵ بیت کوین) و کارمزد تراکنش‌ها را به‌دست می‌آورد.برای ایجاد بلاک جدید، ماینرها باید آن را با تراکنش پر کنند. این تراکنش‌ها در فضایی به‌ نام ممپول (Mempool) قرار دارند. هر ماینر تراکنش‌های انتخابی خود را از ممپول به بلاک منتقل می‌کند. حال اگر ماینری بلاک را بدون قراردادن تراکنش در آن استخراج کند، می‌گوییم بلاک خالی استخراج کرده است.گفتنی است که این بلاک کاملاً خالی نیست و درست مانند بلاک‌های معمولی، هِدِرها و سایر فیلدهای اطلاعات را دارد. بلاک خالی حتی حاوی فهرست تراکنش است، با این تفاوت که در این فهرست فقط یک تراکنش مشاهده می‌شود و آن تراکنش «کوین‌بیس» است که پاداش استخراج بلاک را به ماینر پرداخت می‌کند.استخراج بلاک‌های خالی آسان‌تر یا ارزان‌تر یا سریع‌تر از بلاک‌های پر نیست؛ زیرا آن‌ها هم هزینه‌های محاسباتی ازجمله هزینه اثبات کار را دارند. حال بیایید ببینیم بلاک خالی چطور استخراج می‌شود.مقدمه‌ای بر استخراج بلاک در بیت کوینفرض کنیم شما ماینر هستید و باید کار استخراج بلاک را انجام دهید. برای این کار، ابتدا ممپول را بررسی و سپس تراکنش‌های جذاب با کارمزدهای زیاد را انتخاب و درادامه به بلاک منتقل می‌کنید. ماینرهای دیگر هم با شما رقابت می‌کنند.این ممپول اختصاصی نیست و همه ماینرها تراکنش‌هایشان را از همین ممپول انتخاب می‌کنند. ازآن‌جاکه همه تلاش می‌کنید تراکنش‌هایی با بیشترین کارمزد را انتخاب کنید، طبیعی است که بسیاری از تراکنش‌ها بین شما مشترک باشند. بنابراین، باید سازوکاری وجود داشته باشد که تراکنش‌ها تکراری انتخاب نشوند.این‌جاست که اثبات کار وارد می‌شود. همه شما ماینرها باید عددی تصادفی موسوم به نانس (Nonce) را پیدا کنید. هر ماینری که زودتر نانس را کشف کند، برنده خواهد بود. بعد از چند دقیقه، ناگهان یکی از ماینرها اعلام می‌کند که نانس را پیدا کرده است. او باید این بلاک جدید را بین همه نودهای شبکه منتشر کند تا آن را بررسی و اعتبارسنجی کنند.پس از تأیید، آن بلاک به بلاک چین اضافه می‌شود و بلاکی که شما مشغول کار روی آن هستید، حتی اگر یک تراکنش مشترک با آن بلاک داشته باشد، نامعتبر خواهد شد. در این مرحله، همه تراکنش‌های بلاک جدید را برای تکرارنشدن در بلاک بعدی از ممپول حذف می‌کنند.استخراج بلاک خالی چگونه انجام می‌شود؟دوباره خودتان را به‌عنوان ماینر در نظر بگیرید. برای یافتن بلاک معتبر و اضافه‌شدن آن به انتهای بلاک چین، باید چندین فیلد را برای هِدِر بلاک جدید تنظیم کنید؛ ولی دو فیلد هستند که به داده‌های بلاک قبلی وابسته‌اند: هش بلاک قبلی و ریشه مرکل تمام تراکنش‌های موجود در بلاک جدید.از زمانی‌که شما هِدِر آخرین بلاک را دریافت می‌کنید تا دانلود و اعتبارسنجی همه تراکنش‌های موجود در آن بلاک، بازه زمانی کوتاهی وقت دارید. ازآن‌جاکه ماینینگ اساساً مسابقه‌ای جهانی برای یافتن بلاک است، حتی میلی‌ثانیه‌ها در آن اهمیت دارند.شما برای بلاک قبلی قدرت هش و زمان زیادی صرف کرده‌اید و شاید فکر کنید باید به‌نحوی آن را جبران کنید؛ بنابراین، در این مدت‌زمان کوتاه که بیشتر ماینرها مشغول اعتبارسنجی هستند، تأیید بلاک فعلی را کنار می‌گذارید و بلاکی جدید تشکیل می‌دهید و زودتر از دیگران سعی می‌کنید تا نانس آن را پیدا کنید؛ اما کدام تراکنش‌ها را باید در آن قرار دهید؟این موضوع را نمی‌دانید؛ زیرا هنوز تراکنش‌های بلاکی را اعتبارسنجی نکرده‌اید که ماینر دیگر موفق شده بود آن را حل کند‌. ازآن‌جاکه آن تراکنش‌ها هنوز از ممپول حذف نشده‌اند، ممکن است تراکنشی تکراری به بلاکتان اضافه کنید و این به‌معنای دوبار خرج‌کردن است.نکته مهم دیگر این است که با وجود حتی یک تراکنش تکراری، شبکه بلاک شما را نامعتبر خواهد کرد؛ بنابراین، باید با بلاک خالی کار و تلاش کنید تا نانس آن را بیابید. چون رقابت کمتری وجود دارد، اگر بخت با شما یار باشد‌، در مدت چند میلی‌ثانیه آن را خواهید یافت. بدین‌ترتیب، شما بلاکی خالی استخراج کرده‌اید. ازآن‌جاکه این بلاک فقط حاوی تراکنش کوین‌بیس است، تنها پاداش استخراج بلاک به شما تعلق می‌گیرد.چرا برخی استخرهای استخراج بلاک خالی بیت کوین استخراج می‌کنند؟وقتی بلاک جدیدی پیدا می‌شود، استخر استخراج اطلاعات مربوط به آن را از رقیب دریافت می‌کند. حال همه نودهای این استخر باید قدرت هش خود را روی آن بلاک متوقف کنند و به‌دنبال بلاک بعدی باشند.در این زمان، استخر ماینینگ باید چند کار انجام دهد: دانلود بلاک کامل و اعتبارسنجی تراکنش‌های آن و تعریف بلاک جدید برای استخراج. این کار مدتی زمان می‌برد؛ ازاین‌رو، برای اینکه قدرت هش اتلاف نشود، استخر ماینینگ ابتدا قالب بلاک خالی به‌ نام تمپلیت را دراختیار ماینرها قرار می‌دهد تا برای یافتن نانس تلاش کنند.در این فاصله زمانی، خودِ استخر بلاک جدید را با تراکنش‌ها پر می‌کند و اعتبارسنجی بلاک قبلی را انجام می‌دهد. فراموش نکنید که هر ثانیه از زمان جست‌وجو مهم است. در ۱ یا ۲ ثانیه، بلاک تمپلیت به‌روزشده که این بار حاوی تراکنش است، برای ماینرها ارسال می‌شود. بلاک به‌روزشده بلاک تمپلیت قبلی را باطل نمی‌کند؛ زیرا آن بلاک تراکنشی نداشته است.حال چه اتفاقی می‌افتد؟ گاهی ماینرهای خوش‌‌اقبال در چند میلی‌ثانیه و قبل از آنکه استخر بلاک به‌روزشده حاوی تراکنش را به‌دستشان برساند، نانس را پیدا می‌کنند. بدین‌ترتیب، بلاک خالی استخراج می‌شود. این بلاک صرفاً حاوی تراکنش کوین‌بیس است.واقعیت این است که در این صنعت، زمان به‌معنای واقعی کلمه ارزشمند است. استخرها نمی‌توانند مطمئن باشند که نانس به این سرعت پیدا می‌شود؛ بلکه فقط می‌خواهند کار استخراج بلاک بعدی را زودتر آغاز کنند.با استخراج بلاک خالی چه اتفاقی در شبکه رخ می‌دهد؟استخراج بلاک خالی اغلب عمدی نیست و به‌دلیل فاصله زمانی اجتناب‌ناپذیر بعد از ایجاد موفقیت‌آمیز بلاک تا اعتبارسنجی کامل آن رخ می‌دهد. باید تأکید کنیم که بلاک‌های خالی مشکلی برای شبکه ایجاد نمی‌کنند.همچنین، استخراج بلاک خالی بیت کوین حاوی تراکنش‌های ایجادکننده واحدهای جدید بیت کوین نیست؛ اما تراکنش کوین‌بیس را دارد و تضمین می‌کند که بیت کوین در مسیر رسیدن به هدف اصلی‌اش، یعنی داشتن ۲۱میلیون واحد بیت کوین در‌گردش، حرکت می‌کند.دراین‌میان، مشکل احتمالی حمله بلاک خالی (Empty Block Attack) است. هرچند همان‌طور‌که جیمی سانگ در مقاله‌اش در وب‌سایت مدیوم نوشته است، این حمله آن‌قدرها که باید نگران‌کننده نیست.حمله بلاک خالی (Empty Block Attack) چیست؟استخراج بلاک‌های خالی معمولاً مشکلی برای شبکه ایجاد نمی‌کند؛ اما اگر ماینری بخواهد شبکه بیت کوین را با تأخیر مواجه کند، می‌تواند حمله‌ بلاک خالی انجام دهد تا در آن فقط بلاک‌های بدون تراکنش استخراج شود. این باعث می‌شود همه تراکنش‌ها در وضعیت معلق باقی بمانند و تا زمانی‌که حمله ادامه دارد، استفاده از شبکه متوقف می‌شود.در حمله بلاک خالی، اکثر قدرت ماینینگ صرف استخراج بلاک‌های خالی می‌شود. درواقع، مهاجم با این حمله سافت‌فورکی را اجرا می‌کند و زنجیره دوم کاملاً خالی خواهد بود. تصور بر این است که چون مهاجمان بیشتر قدرت هش را در‌اختیار دارند، زنجیره طولانی‌تر از‌آنِ آنان خواهد بود. بنابراین، زنجیره خالی موفق می‌شود زنجیره دیگر را حذف کند و چون هیچ تراکنشی ندارد، فعالیت‌های شبکه متوقف می‌شوند و بیت کوین از بین خواهد رفت.حمله بلاک خالی ممکن است به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم انجام شود. در حمله مستقیم، مهاجم با دستیابی به ۵۱درصد از تجهیزات ماینینگ حمله را انجام می‌دهد؛ اما در حمله غیرمستقیم، استخرهای ماینینگ را متقاعد می‌کند که فقط بلاک‌های خالی استخراج کنند.در هر دو سناریو، ماینرها حاضر به همکاری با استخر نخواهند بود؛ زیرا بلاک‌های خالی کارمزد تراکنش‌ها را ندارند و با فرض ۶.۲۵ بیت کوین و کارمزد اندکی که استخرهای استخراج پرداخت می‌کنند، این کار به‌صرفه نیست.اگر شرایط حمله فراهم شود، چه اتفاقی می‌افتد؟مهاجمان حمله بلاک خالی را شروع می‌کنند تا کل شبکه را متوقف کنند. بقیه اعضای شبکه متوجه می‌شوند که بلاک‌ها خالی هستند و وقتی تعدادشان زیاد باشد، پی می‌برند که حمله‌ای در کار است. بدین‌ترتیب، می‌توانند از دستور invalidateblock برای رد‌کردن بلاک مدنظر و همه بلاک‌های بعد از آن استفاده کنند. با این فرمان کل شاخه‌ای که مهاجم ایجاد می‌کند، باطل می‌شود.در این مرحله، بلاک چین بیت کوین به دو زنجیره فورک خواهد شد. انگیزه‌های اقتصادی نودها را به‌سمت زنجیره سودآور می‌کشاند و طرف اکثریت فقط باید قدرت هش خود را با هزینه بیشتر حفظ کند تا به حمله ادامه دهد.استخراج بلاک خالی بیت کوین خوب است یا بد؟تمام هدف شبکه بیت کوین پردازش تراکنش‌هاست؛ بنابراین، استخراج بلاک خالی می‌تواند به‌عنوان رفتار نامناسب تلقی شود. دلیل این مسئله آن است که ماینر به‌جای اینکه طبق روند طبیعی ایجاد بلاک، ابتدا بلاک جدید را اعتبارسنجی کند و سپس سراغ بلاک بعدی برود، اعتبارسنجی را معوق نگه می‌دارد و اثبات کار بلاک بعدی را آغاز می‌کند. این کار فرصت را از ماینرهای درست‌کار می‌گیرد.بااین‌حال، از یک نظر می‌توان استخراج بلاک خالی را نوعی متعادل‌کننده برای تمرکزگرایی شبکه در نظر گرفت؛ چراکه وقتی ماینر یا استخر ماینینگ بلاک جدیدی ایجاد می‌کند، خودش می‌داند که کدام تراکنش‌ها را در این بلاک قرار داده بود و نیازی نیست منتظر بماند تا ممپول به‌روز شود.بنابراین، تراکنش‌های جدید را بلافاصله در بلاک بعدی می‌گنجاند و اثبات کار را آغاز می‌کند، بدون اینکه نگران تکراری‌شدن تراکنش‌ها و بی‌اعتبارشدن بلاک بعدی‌اش شود. این در حالی است که سایر ماینرها ابتدا باید تراکنش‌های بلاک را دانلود و سپس بلاکی جدید ایجاد کنند که شامل هیچ‌کدام از آن تراکنش‌ها نباشد.آیا می‌توان از استخراج بلاک خالی جلوگیری کرد؟واقعیت این است که امروزه تعداد بلاک‌های خالی بسیار کاهش یافته و آخرینِ آن‌ها در فوریه امسال اتفاق افتاده است. باید به این نکته توجه کنید که این اتفاق به‌دلایل مختلفی رخ می‌دهد.اولین و مهم‌ترین دلیل این است که جذابیت استخراج بلاک خالی با کاهش تدریجی پاداش بلاک و افزایش اتکا به کارمزد تراکنش‌ها، انگیزه ماینرها را برای استخراج بلاک خالی از بین می‌برد.در روزهای اولیه استخراج بیت کوین، پاداش بلاک ۵۰ بیت کوین بود و بعد از هاوینگ اول به ۲۵ واحد رسید. در آن زمان، حجم تراکنش‌ها بسیار کمتر بود و کارمزد تراکنش‌ها دربرابر پاداش بلاک ناچیز به‌حساب می‌آمد.از سال ۲۰۱۶ که پاداش بلاک به ۱۲.۵ بیت کوین رسید، حجم تراکنش‌ها و بالطبع کارمزد آن‌ها افزایش یافت. این به ماینرها انگیزه می‌داد که تراکنش‌های بیشتری در بلاک بگنجانند. در‌حال‌حاضر، پاداش بلاک ۶.۲۵ واحد است؛ بنابراین، ماینرها دیگر استخراج بلاک خالی را سودآور نمی‌بینند.دومین دلیل مهم این است که پیشرفت‌ها و بهبودهایی در نرم‌افزارهای استخراج به‌ویژه Bitcoin Core ۰.۱۲ انجام شده که زمان بین اعتبارسنجی بلاک جدید و آغاز به کار روی بلاک بعدی را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. همچنین، اگر بتوان به‌نحوی کار اولویت‌بندی تراکنش‌ها را ازنظر فنی ساده‌تر و سریع‌تر کرد، شاید کار انتخاب آن‌ها برای ماینرها راحت‌تر شود.سؤالات متداولاستخراج بلاک خالی بیت کوین چگونه انجام می‌شود؟گاهی ماینرها در فاصله زمانی بسیار کوتاه پس از اعتبارسنجی بلاک جدید ایجادشده، اثبات کار بلاک بعدی را آغاز می‌کنند، بدون اینکه تراکنشی در آن قرار دهند. درصورتی‌که بخت با آن‌ها یار باشد و بلاک را حل کنند، بلاک خالی استخراج می‌شود.بلاک خالی بیت کوین چیست؟بلاک خالی بیت کوین بلاکی است که هیچ تراکنشی ندارد و تنها تراکنش موجود در آن، تراکنش کوین‌بیس است که پاداش ماینرها را پرداخت می‌کند.جمع‌بندیاستخراج بلاک خالی بیت کوین یکی از اتفاقات فنی است که در شبکه این رمز ارز رخ می‌دهد. در این مقاله بررسی کردیم که این اتفاق به چه معنی است و در چه شرایطی روی می‌دهد.استخراج بلاک خالی بیت کوین از نظر منطقی برای ماینرها به‌صرفه نیست؛ چراکه تنها پاداش استخراج به ماینرها تعلق می‌گیرد و خبری از کارمزد تراکنش نیست. بااین‌حال، در مواقعی و به دلایلی که در طول مقاله به آن‌ها اشاره کردیم، ماینرها بلاک خالی را استخراج می‌کنند. سؤالات خود را درباره استخراج بلاک خالی بیت کوین در بخش نظرات همین مقاله با ما در میان بگذارید.

جملۀ معروفی در دنیای سرمایه‌گذاری وجود دارد که می‌گوید: «هیچوقت همۀ تخم‌مرغ‌هایت را در یک سبد نگذار». این جمله درواقع بیانگر اهمیت تنوع بخشی در سرمایه‌گذاری است؛ به این معنا که بهتر است سرمایه‌گذاران سرمایه‌های خود را در بازارهای مختلفی سرمایه‌گذاری کنند تا ریسک سرمایه‌گذاری و البته سوددهی بالاتری را تجربه کنند. یکی از روش‌هایی که ریسک سرمایه‌گذاری را تا حد بسیار معقولی پایین می‌آورد، صندوق‌های سرمایه‌گذاری است. صندوق‌های سرمایه‌گذاری درواقع روش غیرمستقیم سرمایه‌گذاری در بورس هستند و افراد می‌توانند با خرید واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری‌ای همچون درآمد ثابت، سهامی، مختلط و… سرمایۀ خود را به افراد مجرب و حرفه‌ای بسپارند. اما روش دیگری وجود دارد که به جای خرید واحدهای یک صندوق، دارایی‌های خود را در صندوق‌های مختلف سرمایه‌گذاری کنیم. مثلاً به جای آنکه همۀ دارایی خود را در خرید صندوق‌های با درآمد ثابت خرج کنیم، این دارایی را در انواع صندوق‌ها سرمایه‌گذاری کنیم. در این شرایط، حتی در حالت رکود بازار، بازار همچنان سرمایۀ ما را حفظ خواهد کرد و این ریسک سرمایه‌گذاری را تا حد بسیار مطلوبی پایین می‌آورد. فراصندوق‌ها یا صندوق صندوق‌ها یا صندوق در صندوق ماهیتی این چنین دارد. در این مقاله، به بررسی بیش‌تر فراصندوق، مزایا و معایب، اهمیت آن و ریسک‌های موجود فراصندوق‌ها می‌پردازیم. همراه ما باشید.
فراصندوق (FOF) چیست؟
صندوق در صندوق (FoF) یا فراصندوق (Fund of Funds)، یک روش سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری است. در این روش، به جای سرمایه‌گذاری مستقیم در دارایی‌ها می‌توان با داشتن یک فراصندوق (FOF) به مجموعه‌ای از صندوق‌های سرمایه‌گذاری دسترسی داشت. درواقع، در این روش به جای سرمایه‌گذاری در یک صندوق، می‌توان در چندین صندوق متنوع سرمایه‌گذاری کرد.
فراصندوق‌ها به‌طور عمومی توسط یک شرکت سرمایه‌گذاری مدیریت می‌شوند و سرمایه‌گذاران به جای خرید و فروش دارایی‌های مستقیم، در فراصندوق سرمایه‌گذاری می‌کنند. شرکتی که مدیریت صندوق را برعهده دارد، درواقع مدیر سرمایه‌گذاری بوده و مسئول انتخاب و سرمایه‌گذاری در صندوق‌های دیگر است.
یکی از مزایای اصلی استفاده از فراصندوق یا صندوق در صندوق تنوع سرمایه‌گذاری، حمایت از حجم کوچکی از سرمایه‌گذاران، مدیریت حرفه‌ای سرمایه و کاهش ریسک سرمایه‌گذاری است. درواقع با سرمایه‌گذاری در یک فراصندوق، سرمایه‌گذاران می‌توانند به‌صورت غیرمستقیم در دارایی‌های متنوعی همچون سهام، اوراق بهادار، طلا و… سرمایه‌گذاری کنند. در این شرایط، ریسک سرمایه‌گذاری پایین‌تر است و در مقابل، سود سرمایه‌گذاری افزایش می‌یابد.

انواع صندوق در فراصندوق‌
فراصندوق‌ها انواع مختلفی دارند. هر یک از انواع فراصندوق‌ها در نوع خاصی از صندوق‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند. انواع فراصندوق‌ها عبارتند از:

mutual fund FOF یا فرا صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک
VC FOF یا فراصندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر
investment trust FOF یا فراصندوق‌های امانت‌داری سرمایه‌گذاری
hedge fund FOF یا فرا صندوق‌های سرمایه‌گذاری پوشش ریسک
private equity FOF یا فراصندوق‌های سرمایه‌گذاری خصوصی

فراصندوق چگونه کار می‌کند؟
فراصندوق‌ها (Fund of Funds) عموماً توسط شرکت‌های مدیریت سرمایه‌گذاری تأسیس و اداره می‌شوند. روند کار فراصندوق‌ها به این شکل است که ابتدا شرکت مدیریت فراصندوق، براساس استراتژی خود در سرمایه‌گذاری، تعدادی صندوق برای سرمایه‌گذاری انتخاب می‌‌کند. این صندوق‌ها می‌تواند شامل صندوق‌های سهامی، صندوق‌های مختلط، صندوق طلا و سایر صندوق‌های سرمایه‌گذاری باشد. سپس فراصندوق، سرمایۀ سرمایه‌گذاران را جمع‌آوری می‌کند. سرمایه‌گذاران هم می‌توانند شامل افراد حقیقی و افراد حقوقی‌ همچون سازمآن‌ها، صندوق‌های بازنشستگی و… باشند. دارایی‌های سرمایه‌گذاران برای سرمایه‌گذاری در صندوق‌های مختلف استفاده می‌شود.
پس از جمع‌آوری سرمایه، سرمایه‌ها بین صندوق‌های سرمایه‌گذاری‌ای که توسط مدیر فراصندوق انتخاب شده است، توزیع می‌شود. نحوۀ توزیع این سرمایه نیز بستگی به استراتژی و سیاست فراصندوق دارد. هدف اصلی توزیع سرمایه، تنوع سرمایه‌گذاری و کاهش ریسک برای سرمایه‌گذاران است.

مدیریت و پیگیری سرمایه‌گذاری بر عهدۀ مدیریت فراصندوق است. مدیران شرکت فراصندوق در قبال تحلیل عملکرد صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلف، پیگیری سرمایه‌گذاری و اتخاذ تصمیمات مربوط به تغییر سبد سرمایه‌گذاری و همچنین تنظیم استراتژی سرمایه‌گذاری مسئولند و همگی این اقدامات بر عهدۀ آن‌هاست.
یکی از دیگر مسئولیت‌های شرکت فراصندوق، ارائۀ گزارش‌های عملکرد و نتایج سرمایه‌گذاری به سرمایه‌گذاران به‌صورت دوره‌ای است. این گزارش‌ها اطلاعاتی دربارۀ عملکرد صندوق‌های سرمایه‌گذاری و نحوۀ توزیع آن‌ها دارد و باعث می‌شود سرمایه‌گذاران با استراتژی و سیاست فراصندوقی‌ای که سرمایه‌های خود را به آن سپرده‌اند، آشنا شوند.
به‌طور کلی، سرمایه‌گذاری در فراصندوق باعث می‌شود که افراد حقیقی و حقوقی به‌صورت غیرمستقیم در چندین صندوق سرمایه‌گذاری کنند و از تنوع سرمایه‌گذاری و مدیریت حرفه‌ای سرمایه بهره ببرند.
مزایا و معایب فراصندوق‌‌ها چیست؟
فراصندوق‌ها (Fund of Funds) دارای مزایا و معایب خاصی هستند. در زیر، مزایا و معایب این ساختار سرمایه‌گذاری را بررسی می‌کنیم:
مزایا:

تنوع سرمایه‌گذاری: فراصندوق‌ها این امکان را به سرمایه‌گذاران می‌دهند تا در چندین صندوق سرمایه‌گذاری مختلف سرمایه‌گذاری کنند. این تنوع باعث کاهش ریسک و افزایش فرصت‌های سرمایه‌گذاری می‌شود.
مدیریت حرفه‌ای سرمایه: با سرمایه‌گذاری در فراصندوق، سرمایه‌گذاران از مزیت مدیریت حرفه‌ای سرمایه‌گذاری بهره‌مند می‌شوند. مدیران صندوق‌ها افراد متخصص بازار در تحلیل و انتخاب‌ صندوق‌های مناسب برای سرمایه‌گذاری و مدیریت کردن سرمایه هستند و از این رو بخش بزرگی از دغدغۀ سرمایه‌گذاران برای مدیریت سبد سرمایه‌‌شان را رفع می‌‌کنند.
دسترسی آسان به بازارهای مختلف: با استفاده از فراصندوق‌ها، سرمایه‌گذاران به‌صورت غیرمستقیم به بازارهای مختلف دسترسی پیدا می‌کنند. این مسئله باعث می‌شود تا سرمایه‌گذاران به راحتی در صندوق‌های سهامی، مختلط و دیگر صندوق‌های سرمایه‌گذاری، سپرده‌گذاری کنند.
حمایت از مبالغ کم سرمایه‌گذاران: یکی از مزایای بسیار مهم فراصندوق‌ها، امکان سرمایه‌گذاری با مبلغ کم در صندوق‌های بزرگ‌تر است. با این قابلیت، مشتریانی که دارای سرمایۀ اندکی هستند هم می‌توانند در صندوق‌های بزرگ سرمایه‌گذاری کنند و سود به دست بیاورند. به‌عنوان مثال، یک سرمایه‌گذار با سرمایۀ کم نمی‌تواند به‌صورت مستقیم در صندوق‌های خارجی سرمایه‌گذاری کند، اما با سرمایه‌گذاری در فراصندوق می‌تواند به‌طور غیرمستقیم در این صندوق‌ها سرمایه‌گذاری کند.

اما در کنار این مزایا، فراصندوق‌ها معایبی نیز دارند:

هزینه‌های مضاعف: سرمایه‌گذاران فراصندوق‌ها، علاوه بر هزینۀ مدیریت صندوق‌های سرمایه‌گذاری، هزینۀ مدیریت سرمایه را پرداخت می‌کنند. این هزینه‌ها ممکن است بر روی بازدهی نهایی سرمایه‌گذاری تأثیر منفی داشته باشند.
عدم کنترل مستقیم بر سرمایه‌گذاری: با سرمایه‌گذاری در فراصندوق، سرمایه‌گذاران کنترل مستقیم بر سرمایه‌گذاری خود را از دست می‌دهند. تصمیمات سرمایه‌گذاری نهایی توسط مدیران فراصندوق گرفته می‌شود و سرمایه‌گذاران تنها در سطح فراصندوق دارای حق تصمیم‌گیری هستند.
احتمال همپوشانی سرمایه‌گذاری: یکی از معایب فراصندوق‌ها، احتمال وجود همپوشانی در سرمایه‌گذاری است. به‌عبارتی، ممکن است صندوق‌های سرمایه‌گذاری موجود در فراصندوق در همان دارایی‌ها سرمایه‌گذاری کنند که منجر به تکرار سرمایه‌گذاری و همپوشانی ناخواسته شود.
نقص‌های اطلاعاتی: سرمایه‌گذاران در فراصندوق‌ها نمی‌توانند به‌صورت مستقیم از اطلاعات صندوق‌های سرمایه‌گذاری استفاده کنند. آن‌ها معمولاً به گزارش‌هایی که توسط شرکت مدیریت فراصندوق ارائه می‌شوند، دسترسی دارند که ممکن است نقص‌هایی در اطلاعات واقعی صندوق‌های سرمایه‌گذاری وجود داشته باشد.

نحوه سرمایه‌گذاری در فراصندوق
تفاوتی بین نحوۀ سرمایه‌گذاری در فراصندوق با سرمایه‌گذاری در سایر صندوق‌ها وجود ندارد. فراصندوق‌ها به دو شکل قابل معامله یا ETF و صدوری ابطالی در بازار بورس مشغول به فعالیت هستند. برای خرید فراصندوق‌های صدوری و ابطالی می‌توان به سایت فراصندوق مورد نظر مراجعه کرد. همچنین برای سرمایه‌گذاری در فراصندوق ETF نیز باید از سامانۀ معاملات آنلاین هر شخص اقدام به خرید فراصندوق موردنظر کرد.

ریسک فراصندوق‌ها چگونه است؟
همانگونه‌که بالاتر گفتیم، یکی از مزایای فراصندوق‌ها کاهش ریسک سرمایه‌گذاری است. به‌طور کلی، کاهش ریسک یکی از ماهیت‌های ایجاد صندوق‌های سرمایه‌گذاری است و این مسئله دربارۀ فراصندوق‌ها نیز صدق می‌کند. اما با توجه به روند بازار عرضه و تقاضا، فراصندوق‌ها نیز می‌توانند ریسک‌های مختلفی داشته باشند:

ریسک همپوشانی سرمایه‌گذاری: ریسک همپوشانی زمانی به وجود می‌آید که صندوق‌های مختلف یک فراصندوق، در دارایی‌های یکسانی سرمایه‌گذاری کنند. اگر این همپوشانی بیش از حد باشد، ممکن است سبب کاهش تنوع سرمایه‌گذاری و افزایش ریسک کلی فراصندوق شود.
ریسک عملکرد صندوق‌های تحت مدیریت: عملکرد صندوق‌های سرمایه‌گذاری تحت مدیریت فراصندوق می‌تواند تأثیر مستقیمی بر عملکرد کلی فراصندوق داشته باشد. اگر یکی از صندوق‌های تحت مدیریت عملکرد خوبی نداشته باشد، ممکن است مانع بازدهی مناسب فراصندوق شود.
ریسک عدم تطابق با هدف سرمایه‌گذاری: اگر سرمایه‌گذاران هدف‌ها و استراتژی‌های فراصندوق را به‌طور کامل درک نکنند و با ساختار و سیاست سرمایه‌گذاری فراصندوق مطابقت نداشته باشند، ممکن است عدم تطابقی بین انتظارات سرمایه‌گذار و عملکرد واقعی فراصندوق ایجاد شود که این مسئله به‌طور مستقیم بر بازدهی فراصندوق اثرگذار است.
ریسک عملکرد بازار: عملکرد فراصندوق‌ها به‌طور مستقیم تحت تأثیر عملکرد بازار و شرایط اقتصادی قرار می‌گیرد. درصورتی‌که بازار سهام یا سایر کلاس‌های دارایی تحت تأثیر شرایط نامساعد قرار بگیرد، فراصندوق نیز ممکن است در عملکرد خود تحت تأثیر قرار گیرد.
ریسک هزینه‌ها: هزینه‌های مدیریتی و عملکردی مرتبط با فراصندوق‌ها می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر بازدهی سرمایه‌گذاری داشته باشد. هزینه‌ها ممکن است درصد کسری مستقیمی را از بازدهی سرمایه‌گذاری ایجاد کنند.

مهم است به‌خاطر داشته باشید که ریسک‌ها و بازدهی‌ها ممکن است بستگی به سیاست سرمایه‌گذاری، نوع صندوق‌های سرمایه‌گذاری مورد انتخاب و همچنین شرایط بازار داشته باشند. همچنین، مقیاس سرمایه‌گذاری و دسترسی به اطلاعات کامل دربارۀ فراصندوق‌ها نیز نقش مهمی در ارزیابی ریسک‌ها و مزایای احتمالی آن‌ها دارد.

چه فراصندوق‌هایی در ایران وجود دارد؟
پدیدۀ فراصندوق‌ها در ایران پدیده‌ای بسیار نوظهور بوده و تازه از سال ۱۳۹۷ در ایران به وجود آمده است. سازمان بورس و اوراق بهادار ساختار فراصندوق‌ها را در همان سال ابلاغ کرد و تا امروز تنها فراصندوق بازار بورس ایران با نام صندوق سرمایه‌گذاری ثروت فراستارگان تأسیس شده است. فراصندوق ستارگان از سال ۹۸ تأسیس شد و در آبان ۹۸ اولین پذیره‌نویسی خود را انجام داد.
با مشارکت ستاد اجرایی فرمان امام، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و دانشگاه آزاد اسلامی، در نهایت در دی ماه ۱۳۹۸ فراصندوق ثروت ستارگان با سرمایۀ اولیۀ ۵۰۰۰ میلیارد ریال مجوز فعالیت خود را دریافت کرد و از همان تاریخ شروع به کار کرد.
هدف اصلی این فراصندوق، درواقع سرمایه‌گذاری غیرمستقیم در کسب و کارهای دانش‌بنیان بود. به همین دلیل است که این صندوق را نوعی صندوق جسورانه نامیده‌اند. صندوق‌های جسورانه با نام صندوق‌های کارآفرینی نیز شناخته می‌شوند؛ زیرا این نوع صندوق‌ها ریسک بالا اما در صورت موفقیت، بازدهی بسیار بالایی دارند.
سرمایه‌گذاری فراصندوق ستارگان به این صورت است که حداقل ۸۵درصد از منابع خود را در صندوق‌های مجوزدار سرمایه‌گذاری می‌کند. ۶۰درصد از این نسبت، در صندوق‌های جسورانه و خصوصی و حداکثر ۳۰درصد در صندوق‌های بادرآمد ثابت، سهامی و مختلط سرمایه‌گذاری می‌شود.

جمع‌بندی
سعی کردیم در این مقاله دربارۀ فراصندوق‌ها صحبت کنیم. فراصندوق روشی برای سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری است که دارایی‌های افراد را در صندوق‌های مختلف سرمایه‌گذاری می‌کند. به همین علت می‌توان گفت که فراصندوق متشکل از چند صندوق است و شاید به همین علت است که به آن صندوق صندوق‌ها نیز گفته می‌شود. فراصندوق جایگزین مناسبی برای سرمایه‌گذاری مستقیم در انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری است.
تنوع سرمایه‌گذاری، مدیریت حرفه‌ای سرمایه، دسترسی آسان به بازارهای مختلف و سازگار بودن با سرمایه‌های اندک برای سرمایه‌گذاری از مزایای بسیار خوب فراصندوق‌هاست. در حال حاضر، تنها فراصندوق موجود در ایران، فراصندوق ستارگان است که از سال ۹۸ فعالیت خود را آغاز کرده است. نحوۀ ثبت‌نام در فراصندوق‌ها تفاوتی با ثبت‌نام در صندوق‌های سرمایه‌گذاری دیگر ندارد و می‌توان با همان روش در فراصندوق‌ها نیز اقدام به سرمایه‌گذاری کرد.
سوالات متداول

فراصندوق (FOF) چیست؟

فراصندوق یک روش سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری است که به‌جای سرمایه‌گذاری مستقیم در دارایی‌ها می‌توان با داشتن یک فراصندوق به مجموعه‌ای از صندوق‌های سرمایه‌گذاری دسترسی داشت.

نحوه سرمایه‌گذاری در فراصندوق چگونه است؟

نحوۀ سرمایه‌گذاری در فراصندوق تفاوتی با سرمایه‌گذاری در سایر صندوق‌ها ندارد. فراصندوق‌ها به دو شکل قابل معامله (ETF) و صدوری ابطالی در بازار بورس مشغول به فعالیت هستند.

چه فراصندوق‌هایی در ایران وجود دارد؟

پدیدۀ فراصندوق‌ها در ایران پدیده‌ای بسیار نوظهور بوده و تا امروز تنها فراصندوق بازار بورس ایران، صندوق سرمایه‌گذاری ثروت فراستارگان است.

به این مقاله امتیاز دهید

(۲۰۴ رای)

۴.۵

ترتیبی که برای خواندن مقالات صندوق سرمایه گذاری به شما پیشنهاد میکنیم:

به گزارش خبرگزاری فارس، سید شهرام هروی سرمربی تیم ملی کاراته در خصوص عملکرد ملی پوشان کومیته مردان در مسابقات قهرمانی آسیا ۲۰۲۳ اظهار داشت: ما برای این مسابقات 2 هدف مهم داشتیم، هدف اول کسب نتایجی بهتر از دوره قبل و هدف دوم تکرار طلای کومیته تیمی بود. در مجموع به هر 2 هدف خود در مالزی رسیدیم.  وی افزود: پیش بینی خودمان کسب حداقل ۳ مدال طلا در بخش انفرادی بود که این امر محقق نشد. تمام ملی پوشان حاضر در مسابقات قهرمانی آسیا بعد از مسابقات قهرمانی کشور و دو مرحله انتخابی شفاف راهی این رقابت ها شدند و توانایی کسب بهترین مدال ها را داشتند اما این امر محقق نشد. در مجموع باید نتایج تیم ملی در بخش انفرادی بهتر از این می شد. نیاز است تلاش مان را بیشتر کنیم تا در مسابقات آتی بهترین عملکرد را داشته باشیم.  سرمربی تیم ملی ادامه داد: در کومیته تیمی نمایش ملی پوشان جوان ما تحسین برانگیز بود. نقطه عطف عملکرد آنها برابر تیم اردن بود و در شرایطی که دو بر صفر از حریف عقب بودند توانستند ۳ بر ۲ پیروز شوند و به دیدار نهایی راه پیدا کنند. در مبارزات فینال نیز موفق شدیم از سد قزاقستان عبور کنیم تا فاصله خود را با این تیم نشان دهیم.  هروی درباره زمان شروع اردوهای تیم ملی برای بازیهای آسیایی و مسابقات قهرمانی جهان نیز گفت: دور جدید تمرینات تیم ملی از روز دوشنبه آغاز می شود. ما تا قبل از اعزام به بازیهای آسیایی اردوهای خود را به صورت مرتب پیگیری و تلاش می کنیم نقاط ضعف را به حداقل برسانیم تا با آمادگی کامل آماده حضور در بازیهای آسیایی و مسابقات قهرمانی جهان شویم. در حال حاضر بزرگترین مشکل تیم ملی شرایط نامساعد خوابگاه نصرت است. شرایط و امکانات این خوابگاه مناسب نیست تا جایی که در برخی اتاق ها نزدیک به ۸ ورزشکار در کنار یکدیگر حضور دارند. در کنار این مسئله خرابی سیستم سرمایش نیز برای تیم های ورزشی مشکل ساز است.  سرمربی تیم ملی کومیته مردان در پایان خاطرنشان کرد: امیدوارم مسؤولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش این مشکل را برطرف کنند تا ملی پوشان کاراته بدون دغدغه تمرینات خود را برای بازیهای آسیایی و مسابقات قهرمانی جهان دنبال کنند. کاراته همیشه از رشته های مدال آور کاروان ورزشی ایران در بازیهای آسیایی بوده و امیدواریم در این دوره نیز افتخارات گذشته را تکرار کند. پایان پیام/






شما می توانید این مطلب را ویرایش نمایید




این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید


پتی نیوز –

سامسونگ الکترونیکس اعلام کرد که بدترین مقطع بازار جهانی تراشه حافظه سپری شده اما این شرکت به دلیل عدم بهبود کامل تقاضا، قصد دارد به کاهش تولید ادامه دهد. به گزارش ایسنا، این اقدام منعکس‌کننده رکود کم سابقه بازار نیمه رساناست که باعث شد شرکت کره‌ای سامسونگ الکترونیکس در نیمه اول سال ۲۰۲۳، متحمل ۸.۹ تریلیون وون (هفت میلیارد دلار) ضرر عملیاتی برای کسب‌و‌کار تراشه شود.
واحد تراشه سامسونگ در سه ماهه دوم امسال، ۴.۳۶ تریلیون وون ضرر عملیاتی داشت در حالی که در مدت مشابه سال گذشته، ۹.۸ تریلیون وون سود کرده بود. طبق نظرسنجی رفینیتیو آیکان از ۲۲ تحلیلگر، کسب و کار سامسونگ احتمالا در سه ماهه جاری هم ضررده خواهد ماند اما این ضرر نسبت به سه ماهه دوم، نصف شده و به ۲.۳ تریلیون وون‌ می‌رسد. رکود اقتصادی جهانی و نرخ‌های بهره بالا، تقاضا برای اکثر کالاهای مصرفی را پس از رونقی که در دوران همه‌گیری کووید ۱۹ داشتند، ضعیف کرده است.
سامسونگ که بزرگ‌ترین تولیدکننده تراشه حافظه در جهان است، در بیانیه‌ای اعلام کرد کاهش تولید در سراسر صنعت، احتمالا در نیمه دوم سال ادامه پیدا خواهد کرد و انتظار‌ می‌رود تقاضا، بهبود تدریجی داشته باشد زیرا مشتریان همچنان در حال استفاده از موجودی ذخیره شده خود، هستند. جانه‌جون کیم، نایب رییس کسب و کار تراشه حافظه سامسونگ، اعلام کرد که این شرکت به کاهش تولید ادامه‌ می‌دهد و در تولید برخی از محصولات از جمله تراشه‌های فلش ناند که برای ذخیره‌سازی داده دیجیتالی استفاده‌ می‌شود، تغییرات بیشتری صورت‌ می‌دهد. 
این مدیر سامسونگ به میزان کاهش تولید اشاره نکرد و تنها به این موضوع اشاره کرد که موجودی تراشه حافظه سامسونگ پس از اینکه در ماه مه به بالاترین حد خود رسید، به سرعت رو به کاهش است. بر اساس گزارش رویترز، این اظهارات، نگرانیها نسبت به مازاد تراشه را تا حدودی برطرف کرد و صعود دو درصدی ارزش سهام سامسونگ را به دنبال داشت. ارزش سهام شرکت «اس‌کی‌هاینیکس»، رقیب کره‌ای کوچک‌تر سامسونگ هم ۹ درصد صعود کرد و به بالاترین حد از مارس سال ۲۰۲۲ رسید. این شرکت روز چهارشنبه اعلام کرد که تولید تولید تراشه ناند را پنج تا ۱۰ درصد دیگر کاهش خواهد داد.
 
∎​

به گزارش پتی نیوز، بر اساس آمارهای منتشر شده از سوی گمرک جمهوری اسلامی ایران، مجموع تجارت بین ایران و هند در سال گذشته در مقایسه با سال ۱۴۰۰ افزایش پیدا کرده و با رشد ۴۷ درصدی از نظر دلاری و افزایش ۱۵۵ درصدی از نظر ریالی مواجه شده اما از نظر وزنی کاهش ۱۰ درصدی را تجربه کرده است.
این رشد مبادلات تجاری ایران و هند با وجود کمتر شدن مجموع مبادلات دو کشور از نظر وزنی اتفاق افتاده است. نگاهی به تجارت دو کشور نشان می‌دهد ایران در سال گذشته با صادرات حدود ۲.۱ میلیارد دلار محصولات مختلف به هند، این شریک تجاری را یک پله ارتقاء داده و به پنجمین مقصد صادراتی ایران تبدیل کرده است.
واردات ایران از همین کشور در سال گذشته نسبت به سال ۱۴۰۰ نیز با رشد ۸۰ درصدی مواجه شده و هندی‌ها بالاتر از سال گذشته چهارمین واردکننده محصولات مختلف به ایران هستند.

ایران در سال ۱۴۰۰ حدود ۱.۵ میلیارد دلار کالای مختلف از هند وارد کرده بود و این کشور ششمین فروشنده به ایران لقب گرفته بود. در سال جاری اما با واردات بیش از ۲.۸ میلیارد دلار دو رتبه ارتقاء پیدا کرد.
نگاهی به آمارهای واردات هند به ایران در سال گذشته، نشان از افزایش ۴۰ درصدی از نظر وزنی، رشد ۸۰ درصدی از نظر ارزش دلاری و افزایش ۸۵۱ درصدی از حیث ارزش ریالی نسبت به سال ۱۴۰۰ دارد.

سال گذشته چه کالاهای ایرانی مسافر هند شدند؟
بررسی جزییات صادرات ایران به هند نشان می‌دهد که «آمونیاک بدون آب» در رتبه نخست کالاهای صادر شده به هند قرار گرفته و سهم بیش از ۱۸.۰۴ درصدی را در این فهرست بلند بالا دارد. پس از آن «قیرنفت» دومین محصول صادراتی به هند است که تاجران این کشور برای خرید آن بیش از ۳۲۷ میلیون دلار هزینه کرده‌اند. البته «متانول» نیز در رتبه سوم در این جدول جزو عمده کالاهای صادراتی به هند هستند. جزییات ۱۰ کالای نخست صادراتی ایران به هند در سال گذشته را در جدول زیر می‌توانید مشاهده کنید.
]]>
سال گذشته چه محصولاتی از هند خریدیم؟
واردات ایران از هند با  جهش قابل توجهی مواجه شده است. «برنج کامل سفیدشده» نخستین کالای وارداتی است که برای ایران بیش از ۱.۱ میلیارد دلار خرج برداشته و  ۴۰.۷۲ درصد واردات هند به کشورمان را شامل می‌شود. بعد از آن «چای سیاه» است که با ارزشی بالغ بر ۴۷۵ میلیون دلار و سهم ۱۶.۷۰ درصدی دومین رتبه را به خود اختصاص می‌دهد. «اکسید آلومینیم غیر از کورندوم مصنوعی»، «شکر تصفیه نشده»، «موز سبز تازه یا خشک کرده» و غیره دیگر کالای خریداری شده تجار ایرانی از همتایان هندی در سال گذشته است که در رتبه‌های بعدی قرار گرفته است. جزییات ۱۰ کالای نخست وارداتی ایران از هند در سال گذشته را در جدول زیر می‌توانید مشاهده کنید.

منبع: ایسنا

در حالی که آگاهی از زیروبم‌های فنی فناوری بلاک چین الزاماً پیش نیاز سرمایه‌گذاری در ارز‌های دیجیتال نیست؛ اما اطلاع از چگونگی کارکرد برخی پارامترها می‌تواند موجب سهولت در تراکنش‌ها و پرداخت هزینه کمتر شود. با کسب اطلاعات پیرامون شبکه‌های انتقال همچنین می‌توانید از ارسال دارایی دیجیتال به آدرس‌های اشتباه جلوگیری کنید.پس اگر با شبکه‌های انتقال ارزهای دیجیتال و عبارت‌هایی مانند BEP20 آشنا نیستید، مطالعه ادامه این مقاله را از دست ندهید زیرا می‌خواهیم در این مقاله، برخی از مطرح‌ترین شبکه‌های انتقال را بررسی کنیم.آشنایی کلی با انواع بلاک چین‌هابرای درک بهتر شبکه‌های انتقال رمز ارز، در ابتدا مهم است فناوری بلاک چین و انواع آن را بدانیم. به صورت خلاصه، بلاک چین یک سیستم ثبت اطلاعات و گزارش توزیع شده است که به صورت غیرمتمرکز فعالیت می‌کند.پس از ظهور بیت کوین به عنوان نسل اول فناوری بلاک چین، به مرور زمان توجه‌ها به این تکنولوژی جدید جلب شد و هم اکنون توسعه‌دهندگان در سراسر جهان، هزاران رمز ارز و پروژه بلاک چینی متنوع را عرضه کرده‌اند.در حالی که این پروژه‌ها از فناوری بلاک چین استفاده می‌کنند، اما نحوه فعالیت، اهداف و کاربران آن‌ها با یکدیگر متفاوت است. بنابراین شاهد ایجاد شبکه‌های مختلفی هستیم که هرکدام در راستای نیاز‌های کاربران و جامعه هدف خود فعالیت دارند.به طور کلی این شبکه‌های بلاک چینی به ۴ دسته تقسیم می‌شوند: عمومی (Public)، خصوصی (Private)، کنسرسیوم (Consortium) و هیبریدی (Hybrid).هرکدام از این دسته‌ها کاربرد‌ها، مزایا و معایب خود را دارند؛ ویژگی‌هایی که در ادامه آن‌ها را بررسی می‌کنیم.بلاک چین‌های عمومیاولین نوع بلاک چین‌ها هستند که بسیاری از ارز‌های دیجیتال بازار مانند بیت کوین از آن استفاده می‌کنند.بلاک چین عمومی بدون نیاز به مجوز است، به این معنی که تمام افراد می‌توانند در شبکه مشارکت داشته باشند و داده‌ها را مشاهده کنند. پروژه‌هایی که از بلاک چین عمومی استفاده می‌کنند معمولاً منبع باز هستند و هرکسی می‌تواند در تأیید تراکنش‌ها مشارکت داشته باشد، باگ و مشکلات را پیدا کند و یا تغییراتی را در شبکه پیشنهاد کند.این بلاک چین‌ها شبکه‌هایی غیرمتمرکز، ایمن و با شفافیتی بالا ارائه می‌کنند که کاربرد‌های مختلفی پیدا کرده اند.بلاک چین‌های خصوصیدومین دسته، بلاک چین‌های خصوصی است که در مقیاس کوچکتری مانند یک شرکت یا سازمان مورد استفاده قرار می‌گیرند. به همین دلیل به آن‌ها بلاک چین‌های سازمانی نیز گفته می‌شود.مشارکت در بلاک چین خصوصی نیازمند مجوز است و شرکت و سازمان‌ها با استفاده از این نوع بلاک چین می‌توانند دسترسی‌های شبکه را کنترل کنند. در بلاک چین خصوصی، سازمان تعیین می‌کند که چه کسی می‌تواند داده‌ها را مشاهده کند و یا در تأیید و پردازش تراکنش‌ها مشارکت داشته باشد.با توجه به اینکه این نوع بلاک چین‌ها در محیط محدودی فعالیت دارند، نسبت به بلاک چین‌های عمومی سریعتر هستند و پردازش داده و تراکنش‌ها با سرعت بیشتری انجام می‌شود. با این حال، بلاک چین‌های خصوصی متمرکز‌تر هستند.بلاک چین‌های هیبریدیبرخی سازمان و شرکت‌ها نیاز دارند تا از برخی ویژگی‌های بلاک چین عمومی و خصوصی به صورت همزمان استفاده کنند. بلاک چین‌های هیبریدی یا ترکیبی پاسخی به این نیاز هستند و به سازمان‌ها این امکان را می‌دهند تا یک سیستم خصوصی و مبتنی بر مجوز را در کنار یک سیستم بدون مجوز عمومی راه‌اندازی کنند.شرکت و سازمان‌ها با بلاک چین هیبریدی می‌توانند تعیین کنند که چه اطلاعاتی به صورت خصوصی یا عمومی در دسترس قرار گیرد. بلاک چین هیبریدی شفافیت بیشتری نسبت به بلاک چین خصوصی دارد، اما برخلاف بلاک چین عمومی هرکسی نمی‌تواند در این شبکه مشارکت داشته باشد.بلاک چین‌های کنسرسیومنوع چهارم بلاک چین کنسرسیوم نام دارد که مشابه بلاک چین هیبریدی فعالیت می‌کند، با این تفاوت که به جای یک سازمان، چندین سازمان از آن استفاده می‌کنند. در لغت، کنسرسیوم به معنای اتحادیه چند شرکت و سازمان است که به خوبی هدف این بلاک چین را توضیح می‌دهد.کنسرسیوم که ترکیبی از بلاک چین عمومی و خصوصی است، به شرکت و سازمان‌ها این امکان را می‌دهد تا با یکدیگر همکاری و به داده‌ها دسترسی داشته باشند. این نوع بلاک چین نسبت به بلاک چین عمومی شفافیت کمتری دارد، اما از امنیت و مقیاس‌پذیری بیشتری بهره می‌برد.هم اکنون اکثر ارز‌های دیجیتال از بلاک چین عمومی استفاده می‌کنند و شبکه‌های اختصاصی خود را دارند. شبکه‌هایی که انجام تراکنش‌ها در آن‌ها می‌تواند با دیگری متفاوت باشد و این موضوعی است که در هنگام انجام معاملات و انتقال ارز باید به آن توجه ویژه‌ای داشته باشید.شبکه‌ انتقال رمز ارز چیست؟برخی شبکه‌های بلاک چینی علاوه بر ارائه خدمات و عرضه توکن بومی، انتقال دیگر ارزهای بازار را نیز بر بستر شبکه خود فراهم کرده‌اند.شبکه‌هایی که به آنها شبکه انتقال رمز ارز گفته می‌شود و به کمک قراردادهای هوشمند و استاندارد توکن فعالیت می‌کنند.استاندارد توکن مجموعه‌ای از قوانین و شرایطی است که نحوه عملکرد توکن‌های دیجیتالی را در شبکه تعیین می‌کند. شبکه‌های بلاک چینی با استاندارد توکن خود می‌توانند علاوه بر عرضه توکن بومی، میزبان دیگر ارز‌های دیجیتال و توکن‌ها باشند.به عنوان مثال، استاندارد توکن شبکه اتریوم ERC-۲۰ نام دارد. بایننس اسمارت چین از جمله دیگر شبکه‌های انتقال رمز ارز محبوب است که از استاندارد توکن BEP-20 استفاده می‌کند.توسعه‌دهندگان به کمک استاندارد توکن و قرارداد‌های هوشمند می‌توانند توکن‌های پروژه‌های خود را بر بستر این شبکه‌های موجود عرضه کنند و دیگر نیازی به توسعه بلاک چین اختصاصی نداشته باشند. این شبکه‌ها همچنین می‌توانند به عنوان میزبان و روشی برای انتقال ارز‌های دیجیتال بازار مانند بیت کوین عمل کنند.بنابراین می‌توانیم نقل و انتقال دارایی‌های دیجیتال را علاوه بر بستر شبکه بومی، بر بستر شبکه‌های انتقال دیگر بازار مانند BEP-20 نیز انجام دهیم. موضوعی که می‌تواند منجر به کاهش کارمزد و افزایش سرعت تراکنش ها شود. همچنین با این شبکه‌ها، انتقال ارزهای دیجیتال به برنامه‌های غیرمتمرکز فعال در دیگر بلاک چین‌ها نیز امکان پذیر می‌شود.آشنایی با مهمترین شبکه‌های انتقال رمز ارزبا عرضه انواع شبکه‌ های انتقال رمز ارز، هم اکنون این فرصت برای ما ایجاد شده است تا با توجه به نیاز‌های خود بهترین شبکه را برای انتقال ارز‌های دیجیتال انتخاب کنیم. در ادامه برخی از محبوب‌ترین و مهم‌ترین شبکه‌های انتقال را همراه با مزایای آن‌ها را لیست می‌کنیم تا در این انتخاب به شما کمک کنیم.BEP۲BEP۲ استاندارد توکن مورد استفاده در بی ان بی بیکن چین (BNB Beacon Chain) است. انجام انتقال و تراکنش‌ها در این شبکه نیازمند پرداخت ارز بایننس کوین (BNB) به عنوان کارمزد است.هم اکنون بسیاری از کیف پول‌های شناخته شده بازار از جمله تراست والت (Trust Wallet) و لجر (Ledger) از توکن‌های BEP2 پشتیبانی می‌کنند.آدرس‌های کیف پول BEP2 معمولاً ۴۲ کاراکتر دارد. این آدرس‌ها با bnb آغاز می‌شود و اغلب نیازمند تگی به نام MEMO است. ممو یک‌ شناسه است که برای مسیر‌یابی تراکنش و ارسال دارایی به کیف پول گیرنده مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ادامه نمونه‌ای از آدرس و ممو یک کیف پول BEP2 آورده شده است:bnb۱۷tkjj۸۵۳۳e۴۵w۸w۲g۲۹ghxl۸rpq۵۹ypr۳۲۰۵۸jMEMO: ۲۴۵۲۷۳۶۷۶۱۳مزایا و معایب BEP2از BEP2 معمولاً برای سهولت و کاهش کارمزد معامله میان ارز‌های دیجیتال مختلف در برخی صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) استفاده می‌شود. با این حال BEP2 از قرارداد‌های هوشمند استفاده نمی‌کند و به همین دلیل با بسیاری از صرافی‌ها و توکن‌ها سازگار نیست.BEP۲۰BEP۲۰ استاندارد توکن دیگر بایننس است که توسط بایننس اسمارت چین (BSC) استفاده می‌شود. این شبکه انتقال نسبت به BEP2 کارمزد کمتری دارد و با سرعت بیشتری تراکنش‌ها را پردازش می‌کند. این شبکه با توکن‌های BEP2 و ERC20 اتریوم نیز سازگار است و انجام تراکنش در آن نیازمند پرداخت رمز ارز BNB به عنوان کارمزد است.تراست والت (Trust Wallet)، لجر (Ledger) و کوینومی (Coinomi) از جمله کیف پول‌هایی هستند که از این استاندارد و توکن‌های آن پشتیبانی می‌کنند.آدرس‌های کیف پول BEP20 همانند BEP2 معمولاً ۴۲ کاراکتری هستند، با این تفاوت که ممو حذف شده است و با ۰x شروع می‌شوند:۰xCB۳DDeB۵D۴۳۲b۰Db۷۱EFda۶eBa۶۰C۳۲۲۹۳C۹d۲E۷مزایا و معایب BEP20شبکه انتقال بایننس اسمارت چین، به دلیل کارمزد پایین و سرعت بالا در انجام تراکنش‌ها در مدت کوتاهی پس از عرضه مورد استفاده گسترده کاربران و توسعه‌دهندگان قرار گرفت. این شبکه هم اکنون یک رقیب قدرتمند برای اتریوم در فضای برنامه‌های غیرمتمرکز (Dapp) به شمار می‌رود.اعتبار و پشتیبانی بایننس به عنوان بزرگترین صرافی رمز ارز جهانی در موفقیت این شبکه انتقال نیز تأثیر قابل توجهی داشته است. با این حال تا به امروز بایننس اسمارت چین با توجه به ماهیت فعالیت متمرکز بار‌ها مورد انتقاد قرار گرفته است.ERC۲۰ERC۲۰ استانداردی است که توسط بلاک چین اتریوم استفاده می‌شود و با پشتیبانی از قرارداد‌های هوشمند، ERC20 هم اکنون کاربرد‌های بسیاری پیدا کرده است. لازم به ذکر است که کارمزد شبکه انتقال ERC20 با رمز ارز بومی اتریوم یعنی ETH پرداخت می‌شود.به دلیل محبوبیت گسترده ERC20، توکن‌های این استاندارد در اکثر کیف پول‌های بازار از جمله تراست والت (Trust Wallet) و متامسک (MetaMask) پشتیبانی می‌شود.آدرس‌های ERC20 از ۴۲ کاراکتر تشکیل شده است و با ۰x آغاز می‌شوند:۰x۷۱C۷۶۵۶EC۷ab۸۸b۰۹۸defB۷۵۱B۷۴۰۱B۵f۶d۸۹۷۶Fمزایا و معایب ERC20در حالی که کارمزد‌های تراکنش و انتقال در این شبکه معمولاً بالا است، اما اتریوم از امنیت بسیار بالایی بهره‌مند است و با توجه به جایگاه برتر آن، اکثر پروژه‌های غیرمتمرکز از ERC20 برای توکن خود استفاده می‌کنند.همچنین ERC20 توسط بسیاری از برنامه‌های غیرمتمرکز مانند صرافی‌ها و کیف پول‌های رمز ارز پشتیبانی می‌شود. بنابراین اگر از استفاده‌کنندگان این برنامه‌ها هستید، انتقال بر بستر اتریوم می‌تواند انتخاب مناسبی برای شما باشد.TRC۲۰شبکه انتقال TRC20 برای رمز ارز ترون است و از قرارداد‌های هوشمند بهره می‌برد. ترون همانند اتریوم این امکان را به توسعه‌دهندگان و کاربران می‌دهد تا به راحتی توکن‌های دیجیتالی خود را با این استاندارد ایجاد و عرضه کنند. انجام تراکنش‌ها با این استاندارد نیازمند پرداخت کارمزد با رمز ارز TRX است.شبکه ترون برای این استاندارد کیف پول اختصاصی خود را به نام ترون لینک (TronLink) عرضه کرده است و علاوه بر آن، کیف پول‌های محبوب دیگری مانند تراست والت (Trust Wallet) از توکن‌های TRC20 پشتیبانی می‌کنند.آدرس TRC20 معمولاً از ۳۴ کاراکتر تشکیل شده است و با T شروع می‌شود:TQwCQcJ۱NsmwiMCejJeub۷XyYidPv۴uGC۸مزایا و معایب TRC20دلیل اصلی محبوبیت این شبکه، کارمزد‌های بسیار پایین و سرعت بالای آن است که TRC20 را به گزینه‌ای مناسب برای نقل و انتقال ارز‌های دیجیتال تبدیل می‌کند.در مقایسه با TRC20 ،ERC۲۰ از امنیت کمتری برخوردار است و پلتفرم‌ها و کیف پول‌های کمتری از آن پشتیبانی می‌کنند.Nep-۵شبکه انتقال نئو از استاندارد توکن NEP5 استفاده می‌کند که آن را می‌توانیم مشابه استاندارد ERC20 اتریوم بدانیم. این استاندارد توکن هم اکنون به طور گسترده در اکوسیستم نئو استفاده می‌شود و شاهد عرضه پروژه‌ها و توکن‌های دیجیتالی مختلفی براساس آن هستیم.کیف پول گاردا (Guarda) و فری والت (FreeWallet) دو نمونه از کیف پول‌هایی هستند که از توکن‌های NEP5 پشتیبانی می‌کنند.مزایا و معایب NEP5علاوه بر سرعت بالا و کارمزد پایین در معامله و انتقال ارز، هزینه ایجاد و عرضه توکن‌های دیجیتالی با NEP5 نسبت به شبکه‌های دیگر مانند اتریوم بسیار کمتر است. موضوعی که توانسته است توجه توسعه‌دهندگان را به خود جلب کند و هم اکنون برنامه‌های غیرمتمرکز متنوعی مانند صرافی‌های غیرمتمرکز و پلتفرم‌های وام دهی در اکوسیستم نئو فعال شده‌اند.با این حال نئو نسبت به شبکه‌های انتقال محبوب دیگر مانند اتریوم و بایننس کمتر شناخته شده است و از امنیت کمتری برخوردار است.OMNIاومنی از جمله اولین پروتکل‌های زنجیره جانبی ساخته شده بر روی بلاک چین بیت کوین به شمار می‌رود و به عنوان یک شبکه انتقال ارز کاربرد پیدا کرده است. در حالی که ساخت توکن به کمک اومنی امکان‌پذیر است، اما معمولا از آن برای انتقال استیبل کوین تتر (USDT) استفاده می‌شود.مزایا و معایب OMNIبا توجه به اینکه اومنی یک پروتکل لایه‌ای برای شبکه بیت کوین است، تراکنش و نقل و انتقال توکن‌های OMNI در صرافی و کیف پول‌های پشتیبان‌کننده بیت کوین قابل انجام است که منجر به استفاده راحت از آن می‌شود.در حالی که تتر برای اولین بار بر روی بستر این شبکه عرضه شد، اما هم اکنون اومنی گزینه چندان مناسبی برای انتقال تتر به شمار نمی‌رود. زیرا علاوه بر سرعت و امنیت کمتر نسبت به دیگر شبکه‌های مدرن انتقال، انتقال تتر با اومنی می‌تواند کارمزد بالایی نیز داشته باشد.در این مقاله تنها چند نمونه از شبکه‌های انتقال آورده شده است و امروزه تنوع زیادی در این شبکه‌ها وجود دارد. بنابراین باید قبل از انتخاب یک شبکه به مواردی مانند کارمزد تراکنش، سرعت و امنیت انجام تراکنش توجه داشته باشید تا بتوانید بهترین شبکه را برای انتقال سریع و به صرفه رمز ارز خود انتخاب کنید.فاکتور‌های مهم در انتخاب شبکه‌های انتقال رمز ارزدر حالی که برخی کیف پول‌ها تنها از یک شبکه پشتیبانی می‌کنند، اما در اکثر صرافی و ولت‌ها این امکان به شما داده می‌شود تا با توجه به نیاز خود یک شبکه را برای انتقال ارز انتخاب کنید.انتخاب بهترین شبکه انتقال برای انجام تراکنش به موارد مختلفی بستگی دارد، مواردی که برخی از مهم‌ترین آن‌ها را در ادامه آورده‌ایم.هزینهیکی از دلایل اصلی استفاده از شبکه‌های انتقال به جای شبکه اصلی ارز، کاهش کارمزد‌ها است. به عنوان نمونه، انتقال بیت کوین بر بستر شبکه بایننس می‌تواند هزینه کمتری نسبت به انتقال بیت کوین بر بستر بلاک چین اصلی آن داشته باشد.امروزه اکثر بلاک چین‌های جدید بازار مشکل کارمزد را حل کرده‌اند و بسیاری از شبکه‌های انتقال مانند بایننس و ترون از کارمزد کمی بهره‌مند هستند. در این بین اما اتریوم به عنوان یک شبکه انتقال پرهزینه شناخته شده است و در زمان اوج استفاده از این شبکه کارمزد‌ها ممکن است تا ده‌ها دلار نیز برسند.شبکه‌های انتقال در تراکنش‌های خرد اهمیت بسیاری پیدا می‌کنند زیرا هزینه‌ها را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهند.سرعتسرعت انجام تراکنش دیگر موضوع مهم در انتقال رمز ارز است. در برخی از زمان‌ها ما نیازمند پرداخت هزینه محصول یا خدمات با رمز ارز هستیم و این تراکنش‌ها باید در سریعترین زمان انجام شوند.مدت زمان تأیید تراکنش در هر شبکه متفاوت است و در هنگام بررسی سرعت شبکه‌های انتقال، باید به مقیاس‌پذیری و توان پردازش شبکه توجه داشته باشید. به عنوان مثال در حالی که شبکه اتریوم توان پردازش ۱۵ تراکنش در ثانیه را دارد، در شبکه بایننس این عدد به ۱۲۰ تراکنش در ثانیه می‌رسد.همچنین زمان بلاک در اتریوم ۱۳ ثانیه است، در حالی که این زمان در شبکه بایننس اسمارت چین به ۳ ثانیه رسیده است. بنابراین شبکه بایننس اسمارت چین نسبت به اتریوم شبکه‌ای سریعتر است.با این وجود لازم به ذکر است که تراکنش‌ها در تقریباً تمامی شبکه‌های محبوب جهانی نهایتاً در عرض چند دقیقه انجام می‌شوند و برای کاربران معمولی بازار ارز‌های دیجیتال سرعت بیشتر تفاوت چندانی ایجاد نمی‌کند.کاربردهااخیراً توجهات به امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و برنامه‌های غیرمتمرکز (Dapp) افزایش پیدا کرده است و بسیاری از خدمات متنوع این بخش مانند کیف پول‌ها، صرافی‌ها و بازی‌های غیرمتمرکز، برنامه‌های مالی مانند وام و وام دهی، استیکینگ و موارد دیگر استفاده می‌کنند.اگر شما نیز به این برنامه‌ها علاقه‌مند هستید، مهم است به شبکه‌ای که در آن فعالیت دارند توجه داشته باشید. هم اکنون شبکه اتریوم بزرگترین فضای غیرمتمرکز را ارائه می‌دهد و اکثر پروژه و برنامه‌ها در آن اجرا می‌شوند؛ پس این شبکه انتقال گزینه مناسبی برای کاربران این برنامه‌ها خواهد بود.پشتیبانی در کیف پول و صرافیدر حالی که انتقال توکن برخی شبکه‌ها به شبکه‌های دیگر امکان‌پذیر است، اما محدودیت‌هایی نیز وجود دارد. به عنوان مثال توکن BEP20 را نمی‌توانید به آدرس شبکه ERC20 منتقل کنید.با توجه به این موضوع، مهم است از شبکه‌ای استفاده کنید که اکثر کیف پول‌ها و صرافی‌ها از آن پشتیبانی می‌کنند تا مجبور به پرداخت هزینه‌های اضافی تبدیل توکن‌ها نشوید.بایننس اسمارت چین، اتریوم و ترون محبوب‌ترین شبکه‌های انتقال هستند که در اکثر صرافی و کیف پول‌های رمز ارز پشتیبانی می‌شوند.تفاوت شبکه‌های انتقال رمز ارز چیست؟شبکه‌های انتقال در مواردی مانند الگوریتم اجماع، استاندارد توکن، کارمزد، سرعت، امنیت و مقیاس‌پذیری با یکدیگر متفاوت هستند.کدام شبکه رمز ارز برای انجام تراکنش بهتر از همه است؟شبکه‌هایی که کارمزد کمی دارند برای انجام تراکنش‌ها گزینه بهتری هستند. بایننس اسمارت چین (BEP20) و ترون (TRC20) دو نمونه از این شبکه‌ها هستند که علاوه بر کارمزد کم، از امنیت بالایی نیز برخوردار هستند.چرا انواع شبکه‌ های رمز ارز وجود دارند؟با توجه به نیاز‌ متفاوت کاربران و موارد استفاده متنوع از ارز‌های دیجیتال، شبکه‌های انتقال رمز ارز مختلفی ایجاد شده است که هرکدام اهداف و مزایای خود را دارند.آیا یک ارز در چند شبکه قابل انتقال است؟بله امکان ارسال برخی ارز‌ها در چندین شبکه وجود دارد. به عنوان مثال استیبل کوین تتر را می‌توان بر بستر شبکه‌های مختلفی از جمله ERC20 ،BEP۲۰ و TRC20 منتقل کرد.

آیا رؤیای کسب سود از بازار فارکس را در سر می‌پرورانید، اما وضعیت مالی فعلی‌تان چنگی به دل نمی‌زند؟ نگران نباشید! باید بدانید که با سرمایۀ اولیۀ بسیار کمی مانند 500 دلار، 50 دلار یا حتی 5 دلار هم حتی می‌توانید  «سفر معاملاتی فارکس» خود را شروع کنید. خبر خوب این است که این مسئله به اندازۀ کیف پول شما وابسته نیست، بلکه به اندازۀ اراده و تصمیم شما بستگی دارد!
شروع فارکس، چه مقدار سرمایه نیاز دارد؟
می‌توانید با مقدار دلخواه خودتان در معاملات فارکس، ترید را شروع کنید. بازار فارکس برخلاف سایر بازارهای مالی جهانی، دسترسی آسانی را فراهم کرده است تا شما بتوانید حتی با ۱ دلار هم ترید کنید. با این حال، ترجیحات معاملاتی در افراد متفاوت است و هر تریدر دارای رویکرد منحصر‌به‌فردی است.
میزان سرمایۀ مورد نیاز برای شروع فارکس به اهداف معاملاتی شما بستگی دارد. به‌عنوان مثال، یک تریدر سوئینگ
(Swing Trader) ممکن است به سرمایۀ بیش‌تری نسبت به یک تریدر روزانه  (Day Trader)نیاز داشته باشد؛ زیرا تریدرهای روزانه به دلیل معاملات مکرر و زمان‌بندی کوتاه‌تر، به سرمایۀ کم‌تری نیاز دارند. بنابراین، دلایل شما برای ترید فارکس، نقش حیاتی در تعیین سرمایۀ شما ایفا می‌کند.

حداقل مبلغی که می‌توانید در بازار فارکس معامله کنید، چقدر است؟
حداقل مبلغ معامله در فارکس بستگی به کارگزار و نوع حساب شما دارد. برخی کارگزاران اجازه می‌دهند که با مبلغ حداقلی 5 یا 10 دلار حساب خود را افتتاح کنید؛ درحالی‌که برخی دیگر 100 دلار یا بیش‌تر را الزامی قرار می‌دهند. با این حال، حداقل اندازۀ معامله به‌طور کلی بسیار کم‌تر است. اکثر کارگزاران اجازه می‌دهند حجم 0.01 لات را معامله کنید که معادل 1000 واحد از ارز پایه است.
به‌عنوان مثال، با یک حساب به ارزش ۵۰۰ دلار و معامله با حجم ۰.۰۱ لات از جفت ارز یورو/دلار، نیاز به مارجین شما ۱ دلار خواهد بود. به یاد داشته باشید که حجم معاملات کوچک‎تر به معنی سود کم‌تر و همچنین ریسک خطر کم‌تری است. افرادی که تازه اول راهند، بهتر است با معاملات کوچک شروع کنند و با گذراندن تجربه، به تدریج حجم معاملات را افزایش دهند.

در بازار فارکس، انواع مختلفی از حساب‌ها وجود دارند و لات‌ها به چهار دسته‌بندی استاندارد، مینی، میکرو و نانو تقسیم می‌شوند.
انواع حساب‌ها و اندازه‌های لات (تعداد واحدها):

حساب استاندارد: 100,000 واحد
حساب مینی: 10,000 واحد
حساب میکرو: 1,000 واحد
حساب نانو: 100 واحد

انتخاب اندازۀ لات، امری حیاتی است و باید با در نظر گرفتن عواملی مانند موجودی حساب شما، ریسک‌پذیری و استراتژی معاملاتی‌تان تعیین شود؛ درحالی‌که برخی از کارگزاران تعداد واحدها را به‌صورت «لات» بیان می‌کنند، دیگران ممکن است از واحدهای واقعی ارز استفاده کنند. داشتن درک دقیقی از محاسبات لات می‌تواند شما را در انتخاب اندازۀ لات مناسب برای معاملاتتان یاری کند.
می‌توانید با 1 دلار در فارکس ترید کنید؟
بله، امکان معامله در بازار فارکس حتی با 1 دلار هم وجود دارد. برخی از کارگزاران مانند Aximtrade، حساب‌های میکروسنتی ارائه می‌دهند که به تریدرها اجازه می‌دهد با حجم حداقل 0.01 لات، معادل یک صدم لات استاندارد، معاملات خود را شروع کنند.
هرچند پیدا کردن یک کارگزار که گزینۀ ترید 1 دلاری را ارائه کند غیرممکن نیست، اما محدودیت‌ها و دردسرهای خاص خود را دارد. از مدیریت دقیق ریسک گرفته تا استفاده از استاپ لاس (Stop loss) ، معامله با درصدهای پایین، در نظر گرفتن جفت‌های ارزی با هزینۀ کم‌تر مثل EUR/USD یا GBP/USD، آشنایی با تحلیل تکنیکال و فاندامنتال تا تسلط به استراتژی‌های دنیای معامله. برای فرصت‌های معاملاتی بهتر و خلاصی از این هفت خوان رستم، بد نیست سرمایۀ بیش‌تری به حساب خود اضافه کنید.

آیا شروع معاملات فارکس با مبالغ 5 دلار، 10 دلار و 50 دلار ایده‌ی خوبی است؟
شروع معاملات فارکس با مقادیر کم، مانند 5 دلار، 10 دلار یا 50 دلار امکان‌پذیر است؛ زیرا بسیاری از کارگزاران این امکان را فراهم می‌کنند. با این حال، همان‌طورکه بالاتر گفته شد، چالش‌های مختلفی را به همراه دارد. بیش‌تر تریدرهای فارکس با سرمایه‌های این چنینی سال‌ها طول می‌کشد تا به مراد دلشان برسند.
توصیۀ ما این است که با این مبالغ وارد بازار نشوید؛ بلکه تنها با مقداری در معاملات فارکس شرکت کنید که با از دست دادن آن، تأثیری در زندگی‌تان ایجاد نشود. ساده‌تر بگوییم؛ پولی که در معاملات استفاده می‌کنید، نباید توانایی پرداخت قبوض، تأمین نیازهای فرزندانتان یا انجام سایر تعهدات ضروری را به خطر بیندازد و به‌عبارتی، مجبور به فروش فرش زیر پایتان نشوید!
اگر بعد از همۀ دو دو تا چهارتایتان تنها مبلغی که قادر به از دست دادنش هستید، همان 10 تا 50 دلار است، توصیه می‌شود قبل از ورود به دنیای معاملات، مبلغ بیش‌تری را پس‌انداز کنید. بودجۀ بیش‌تر، پایه‌ای بهتر برای معاملات فراهم می‌کند و ریسک اضافی به دلیل محدودیت مالی را کاهش می‌دهد. ضررها در معاملات می‌توانند بر عواطف شما تأثیر بگذارند و تأثیر مخربی بر حساب معاملاتی‌تان داشته باشند. باید این واقعیت را در نظر داشته باشید که در بازار فارکس، امکان جلوگیری صددرصدی از ضرر وجود ندارد.
فرض کنید پس از پرداخت همۀ هزینه‌هایتان، شما دارای 1000 دلار هستید که می‌توانید از دست بدهید. در این صورت، شما برای تصمیم‌گیری‌های منطقی دستتان بازتر است و در موقعیت بهتری قرار دارید. داشتن مبلغ بزرگ‌تری برای ریسک، تا حد 1000 دلار، باعث کاهش تداخل هیجانی در معاملات شما نسبت به حسابی با مبلغ 100 دلار می‌شود. با این حال، اگر شما 1000 دلار ندارید، می‌توانید با همان 100 دلار شروع کنید.

معاملۀ فارکس با حساب سپردۀ کوچک، مزایا و معایب خودش را دارد. در ادامه، چند نکته را بررسی می‌کنیم:
مزایا:

فرصت یادگیری: شرکت در معاملاتی که سرمایۀ رو به پایینی دارد، تجربۀ آموزشی مفیدی را برای تریدرهای تازه کار فراهم می‌کند.
دسترسی آسان: کارگزاران فارکس نیازمندی‌های حداقلی برای سپرده تعیین می‌کنند تا برای تریدرهای تازه نفسی که بودجۀ محدودی دارند، این امکان را بدهد تا به ترید دسترسی پیدا کنند.
توسعۀ مهارت‌ها: استفاده از یک سپردۀ کوچک در معامله‌گری، باعث پیشرفت در انضباط، صبر و تصمیم‌گیری‌های کارآمد می‌شود که برای بهره‌برداری از سرمایۀ محدود بسیار ضروری هستند.
مدیریت عواطف: با کاهش خطرات و خسارات ممکن، سپرده‌های کوچک به تریدرها اجازه می‌دهند تا حالت روانی خود را در دست بگیرند و تصمیم‌گیری‌های منطقی‌تری انجام دهند. این باعث کاهش استرس و نگرانی مرتبط با از دست دادن مقادیر قابل توجهی می‌شود.

معایب:

پتانسیل سود محدود: شما ممکن است به معامله‎های موفقی برسید، اما توقع نداشته باشید این سود آش دهن سوزی باشد!
خطر کال مارجین: استفاده از اهرم می‌تواند سود و زیان معاملات فارکس را بیش‌تر کند. سخت‌گیری‎های مارجین در سپردۀ کم، بیش‌تر است. به دلیل کمبود منابع مالی، معاملات بخاطر کال مارجین به‌طور خودکار بسته می‌شوند.
محدودیت فرصت‌های معاملاتی: استراتژی‌های اسکالپینگ (Scalping) یا معاملۀ چندین موقعیت نیازمند سرمایۀ بزرگ‌تری هستند تا از شرایط خاص بازار بهره‌برداری شود. تریدرها با سپردۀ کم ممکن است در اجرای این استراتژی‌ها به مشکل بخورند.
تأثیر روانشناختی: سپرده‌های کم می‌توانند به کنترل احساسات کمک کنند، اما همچنین ممکن است تأثیر منفی هم داشته باشند. به دلیل مقدار کمِ پول در معاملات، تریدرها ممکن است به اندازۀ کافی خودشان را به معامله پایبند ندانند و کار را جدی نگیرند.

کلام آخر
تعیین سرمایۀ اولیه، مناسب برای شروع معامله در بازار فارکس یک تصمیم بسیار حائز اهمیتی است که نیازمند در نظر گرفتن عوامل متعددی ازجمله وضعیت مالی شخصی، ریسک‌پذیری، اهداف معاملاتی و آشنایی با بازار فارکس است. مهم است که در تعیین سرمایۀ اولیه از هیچ طرف بوم نیفتید و تعادل را در اولویت قرار دهید. به یاد داشته باشید که شروع با سرمایۀ اولیۀ واقع‌بینانه و قابل مدیریت، پایه‌ای قوی برای بهبود مهارت‌های معاملاتی شما فراهم می‌کند و برگ برندۀ شما در بازی دنیای فارکس می‌شود.

به این مقاله امتیاز دهید

(۲۰۳ رای)

۴.۵

ترتیبی که برای خواندن مقالات همه چیز در مورد فارکس به شما پیشنهاد میکنیم:

به گزارش خبرگزاری فارس، چوکوئزه مهاجم نیجریه ای رسما به تیم فوتبال میلان پیوست. پیش از این اسناد رسمی معامله این انتقال صورت گرفت و این بازیکن نیجریه ای پس از پشت سر گذاشتن تست های پزشکی رسما به جمع روسونری پیوست. هزینه خرید ستاره باشگاه ویارئال 20 میلیون یورو نقد همراه با 8 میلیون یورو پاداش بوده است. به گزارش فارس، این در شرایطی است که پیش از این میلان به دنبال مهدی طارمی مهاجم تیم ملی فوتبال ایران بود اما درخواست پورتو مانع از این انتقال شد. طبق گزارش های رسیده از اروپا مهدی طارمی با میلان به توافق شخصی رسیده بود تا قراردادی 4 ساله امضا کند اما در نهایت باشگاه پورتو با افزایش درخواستش از 20 میلیون به 30 میلیون یورو مانع از این انتقال شد. پایان پیام/






شما می توانید این مطلب را ویرایش نمایید




این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید